dinsdag 3 mei 2011

de jonge generatie

We hadden zo even een bijeenkomst voor de ouders van de kinderen die op Ons Heer Hemelvaart plechtig hun geloof belijden. Vroeger heette dat "de plechtige communie". Het is een volgende stap naar hun Heilig Vormsel.
Het was een goede samenkomst. Het was trouwens ook een goed jaar; Vijfenveertig kinderen deden mee aan de samenkomsten. En we kregen een stevige groep ouders bijeen om de samenkomsten van de kinderen te begeleiden. Een van de beste oudergroepen uit mijn vierendertig jaar dat we als priester bezig zijn met de voorbereiding van twaalfjarigen op hun geloofsbelijdenis en vormsel. Maar ook de andere ouders werkten meer dan anders mee. Positief en met belangstelling.
Toen we in september er mee begonnen waren we met de stuurgroep jongerencatechese een beetje on gerust. Met heel de negatieve sfeer die ontstaan was in de media en bij de publieke opinie waren we niet zo zeker. We hoorden in vele parochies en federatie zo veel onheilsberichten.
En toch lukte het. Ouders schreven hun kinderen in. En ouders waren dus bereid om mee te werken aan ons Theofiel-project. Met steengoed materiaal...
Vandaag kwamen we samen om de laatste afspraken te maken.
Zaterdag gaan we naar Zichem vor onze Paulusdag. Met wat wandelen en wat zingen, verhalen en groepswerk, picknicken en catechese.. En ouders werden bereid gevonden om tegen de middag  de smoskes klaar te maken....Het is een bemoedigende ervaring dat je als kerk niet altijd onder vuur ligt. Zou het kunnen dat deze generatie ouders al een stukje voorbij de anti-klerikale sfeer is ? De meesten van hen hebben nooit die machtige en onkwetsbare kerk gekend....Misschien verlangen ze zelf voor hun kinderen wat ze zelf nooit hebben gekregen hebben.  Misschien moeten we het braakveld weer openploegen en misschien is er vruchtbare grond die weer hunkers naar het zaad.....Ik maak me niet blij met een koude hand. En een zwaluw maakt de lente niet. Maar de generatie van jonge ouders reageert niet zo gekrispeerd als die van de veertigers en ouder...Vele van die generatie zijn zo verzuurd en zo verbitterd dat de blijde boodschap over hen heen stroomt.
Midden het ontij en allerlei resultaten van onderzoeken merk je hier en daar, heel voorzichtig een nieuwe openheid voor religie, geloof en spiritualiteit.
Neen, dit is geen nostalgie en geen heimwee. Maar misschien hebben we toch nog iets te zeggen. Mogelijk is er toch hunker en verlangen.
Je zier nog steeds hoe jonge mensen zich blijven inzetten in jeugdbewegingen en jongerenwerk. Nog altijd zijn er mensen die op weg gaan voor dat netwerk van solidariteit. Binnen enkele maanden zullen er weer honderdduizenden in Madrid zijn voor de wereldjongerendagen.
We moeten als katholieke kerk terug de moed hebben jonge mensen en jonge gezinnen te onthalen. We moeten de deur weer open zetten.
We moeten niet proberen de populariteit na te streven.
Gewoon Christus verkondigen.
Daarom moeten we in de moderne media present zijn.
Deze avond was een heerlijke avond. Neen we capituleren niet...

1 opmerking:

  1. Beste Felix, ik heb je artikel over de jonge generatie met aandacht gelezen en moet je hierbij oprecht bedanken voor het mooie compliment dat je ons geeft als beste oudergroep doorheen je jaren van priester-zijn. Nu ben ik zelf de 40 al wel enige jaren gepasseerd en denk dat ik bij de groep jonge ouders hoor die niet snel gekrispeerd zijn. Ik veroordeel de negative activiteiten van sommige geestelijken, zoals pastoors en bisschoppen, maar besef dat er nog heel veel goeie mensen bij zijn die wel goeie bedoelingen hebben met jongeren. Het is door die goeie mensen, waar u ook bij hoort, dat er nog volk naar de kerk komt en dat ouders hun blijvende geloof willen doorgeven aan hun kinderen. Het ga je goed.
    Een vriendelijke groet van Ilse

    BeantwoordenVerwijderen