donderdag 19 mei 2011

WAAROM GEEN ZALIGE KARDINAAL CARDIJN

WAAROM GEEN ZALIGE KARDINAAL CARDIJN



Lachen Het was een indrukwekkende plechtigheid, enkele weken geleden toen Paus Benedictus zijn voorganger zalig verklaarde.
Ik weet dat zaligverklaringen voor veel mensen in de kerk niet meer moeten. We zijn té veel een kerk geworden van mensen en van burgers en te weinig een kerk van God.
Het was een groot feest toen enkele jaren geleden pater Damiaan van Molokai (of is het Tremelo) werd heilig verklaard. Terecht. Het had veel te lang geduurd zeiden sommigen. Het was niet nodig, zeiden anderen. Damiaan was al heilig verklaard door het volk. Hij had de plechtige proclamatie van de kerk niet nodig. Daar zit natuurlijk wel iets in. Maar als de Katholieke Kerk dit officieel uitroept zit er toch een andere dimensie in....We maken zelf de kerk niet....Al willen sommigen dat nog steeds niet aanvaarden.

We hebben in onze kerk bij ons nog andere indrukwekkende geloofsgetuigen die bij het volk en in de volksdevotie  diep geworteld zijn en zo vele mensen naar het hart van de kerk kunnen brengen. Want heiligen moeten naar Christus brengen. Anders zijn ze niet heilig.  De levensverhalen van priester Edduard Poppe met én zijn Eucharistische vroomheid én zijn zorg voor de armen; de barmhartige pater Valentinus ofm van Hasselt (de heilige in de biechtstoel), de luisterende broeder Isidoor De Loore van Kortrijk zijn ondertussen zalig verklaard...Zij blijven mensen aantrekken en troostend naar God verwijzen....
Het verwondert mij dat - naar ons weten - nog nooit aanstalte in gemaakt om te onderzoeken of ook Kardinaal Jozef Cardijn niet zalig kan worden. De stichter van de Katholieke Arbeidersjeugd heeft ontelbare jonge mensen geinspireerd en begeesterd. Onder meer ik dank een groot deel van mijn roeping aan zijn voorbeeld.
Cardijn heeft zijn bevlogen strijd voor rechtvaardigheid nooit losgemaakt van een verbondenheid met Christus en zijn liefde voor de Katholieke Kerk. "niets hoopt de Kerk meer dan de genade en de waarheid aan alle mensen mee te delen Zij wil hen bewust maken van hun buitegewone bestemming  en lerten te leven volgens de waardigheid van kinderen Gods. Hoe de mensen, al de mensen te doen ontdekken , dat zij hier op aarde een zending hebben , die God zelf, uitgaande van de schepping en de verlossing , hun heeft opgedragen.
Ik geloof niet dat de Christelijke Arbeidersbeweging of de IKAJ nog genoeg veerkracht heeft, nog genoeg verbondenheid (liefde) voor de Kerk om hier een speerpunt van te maken.
Daarom doe ik een oproep tot het Aartsbisdom of vrienden van Cardijn om te (her)beginnen met een initiatief om deze priester aan te dragen tot zaligverklaring.
het is geen nostalgie of heimwee. Het is een revitalisatie, een herbronning van de Christelijke Arbeidersbeweging. Ergens schrift Cardijn :"alles wat ik geschreven heb  is het geheim van mijn priesterleven.  Het is geen ander geheim van de Kerk die al haar zonen, in naam van Christus oproept om zijn zending , de enige zendi!ng, te vervullen. Het is ook het geheim van de duizenden die deze oproep hebben gehoord en de heerlijke grootheid ervan hebben ontdekt, om daarna zonder aarzelen hun gehele leven  aan het apôstolisch avontuur, in dienst van Christus, en die van hun broeders te wijden.Dank zij de wisselwerking van een goddelijke en onwrikbare solidariteit tussen de priester en de leek ben ik getuige geweest van hun toewijding.
Cardijn eindigt zijn boel met "Glorie zij de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Ik weet dat er in sommige kringen maar weinig animo bestaat om een proces tot zaligverklaring te beginnen.
Gelovige medemensen, vrienden van Cardijn staat op. En verenigen wij ons om deze priester aan de komende generatie terug te geven als een bezielend verkondiger van Christus. Zien, oordelen en handelen.....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten